مهدی منصرف، خبرنگار: رقابتهای بوکس قهرمانی نونهالان و نوجوانان آسیا در شرایطی در هفته گذشته در شهر العین امارات به پایان رسید که تیم نوجوانان کشورمان برای اولینبار موفق به تاریخسازی در قاره آسیا شد و به عنوان نایبقهرمانی رسید. تیم 9 نفره کشورمان درحالیکه با ترکیب کامل 13 نفره نیز اعزام نشده بود، در پایان رقابتها با کسب 2 مدال طلا، 2 نقره و 3 برنز پایینتر از ازبکستان و بالاتر از قزاقستان به مقام نایبقهرمانی رسید. شاگردان احدی در این مسابقات نشان دادند در صورت توجه بیشتر و اعزام به رویدادهای آینده میتوانند آینده بوکس ایران را بیمه کنند. اکبر احدی در گفتوگو با «فرهیختگان» با ابراز خوشحالی از تاریخسازی نمایندگان کشورمان از آینده بوکسورهای نوجوان صحبت کرد و بر لزوم حفظ این نفرات تاکید داشت. صحبتهای سرمربی سابق تیم ملی بزرگسالان و فعلی نوجوانان کشورمان را در ادامه میخوانید.
تیم بوکس نوجوانان کشورمان در مسابقات قهرمانی آسیا موفق به تاریخسازی شد. سطح این رقابتها را چگونه دیدید؟
در مسابقات قهرمانی آسیا تمام قدرتهای آسیا حضور داشتند و سطح فنی مسابقات بسیار بالا بود. حضور تیم اوکراین برای اولینبار در مسابقات قهرمانی آسیا انگیزه زیادی به بوکسورهای آسیایی داده بود. خدا را شکر با این شرایط بچههای ما خوب جنگیدند و مبارزه کردند و از نظر فنی بسیار خوب بودند و نتایج خوبی نیز کسب کردند. کسب این نتایج را به جامعه بوکس و ورزش تبریک میگویم و امیدوارم با حمایتهای بیشتر شاهد این باشیم که این نفرات در آینده مدال المپیک کسب کنند.
شما تجربه مربیگری تیم ملی بزرگسالان را داشتید و بهخوبی از شرایط بوکس ایران در سالیان اخیر باخبر هستید. پس از سالها ناکامی شاید تاریخسازی تیم نوجوانان روح تازهای در رشته بوکس ایجاد کند. بهعنوان کسی که نقش مهمی در این نتایج داشته، چه احساس از این تاریخسازی داشتهاید؟
آنقدر خوشحال هستم که شاید باور نکنید. خدای من شاهد است که این خوشحالی ذرهای برای خودم نیست. البته خیلی دوست داشتم سربلند باشم و شرمنده مردم نشوم، اما آنقدر برای بوکس خوشحال هستم که حد ندارد. ما زیر پرچم فدراسیون بوکس هستیم و موفقیت آن برای تمام جامعه بوکس است. حسینی و احدی و همه ما میآییم و میرویم. برای بوکس واقعا خوشحال هستم و لذت میبرم. همه خوشحال هستند و میدانم همه جامعه بوکس نیز خوشحالند.
در تمام سالیان گذشته همواره در هنگام شکستهای بوکس بسیاری از مربیان و مدیران این رشته از تاثیر و نفوذ داوری در عدم نتیجهگیری بوکسورهای ما صحبت میکردند. اتفاقی که با موفقیت تیم کشورمان در این دوره دیگر شاهد آن نبودیم. قطعا اشتباهات داوری همیشه و در هر رشتهای وجود دارد، اما این دوره مشخص شد که میتوان حق را گرفت.
سال گذشته نیز نه به داوری اعتراض کردم و نه در مورد داوری حرف زدم و در این دوره نیز شرایط همانند دوره گذشته بود. اعتقاد دارم سال گذشته و امسال داوران درست داوری کردند و شاهد اعتراض و جنجالی نیز نبودیم. هیات ژوری بهخوبی روی رای داوران نظارت داشتند و هیچ زد و بندی انجام نشد و نظارت کامل وجود داشت. بچههای ما نیز اگر باختند واقعا در دیدارهای نزدیک باختند و اگر هم بردند بهگونهای به پیروزی رسیدند که کسی نتواند حق آنها را بخورد.
قبول دارید در بسیاری از موارد بحث داوری بهانهای برای فرار از شکستها بوده است؟
نباید کتمان کرد برخی اوقات مانند همه رشتهها اشتباهات داوری صورت میگرفت، اما برخی جاها نیز به دلیل نداشتن کرسی بینالمللی حق بچههای ما را میخوردند. در این چند سال بهخاطر اختلافات کمیته بینالمللی المپیک و فدراسیون جهانی بوکس، نظارت بیشتری روی داوریها شده و اشتباهات خیلی کمتر شده است و در این دوره نیز ندیدم حقخوری صورت بگیرد. قبول دارم برخی اوقات نیز برای فرار از شکست بهانه داوری آوردیم و شاید خود من نیز این کار را کرده باشم. همیشه سعی کردهام این کار را انجام ندهم، اما شاید من نیز مرتکب این کار شده باشم.
در سالیان اخیر همواره توانایی مربیان ایرانی بوکس زیر سوال برده شده است. شما در این دوره نماینده تمام مربیانی بودید که در دورترین نقاط کشور شاگرد تربیت کردند و به تیم ملی رساندند. فکر میکنم نتایج تیم نوجوانان و حتی نونهالان تا حدودی حقانیت مربیان ایرانی را ثابت کرد؟
هیوا نادری یکی از بوکسورهای من بود که در این مسابقات شب اول به اوکراین باخت و مدال نگرفت. حریف او به قدری قد بلند بود که دست بوکسور ما به صورت او نمیخورد. این پسر آنقدر فنی است که اگر به بوکسور اوکراینی در دور اول نخورده بود تا فینال میآمد و درنهایت کاپ تکنیک را دریافت میکرد. قطعا در آینده از این پدیده بیشتر خواهید شنید که از کرمانشاه به این سطح رسیده است. مربی این بوکسور فکر نمیکنم تا به حال از استان خود خارج شده باشد، اما آنقدر این بوکسور را خوب و فنی تربیت کرده که بینظیر است. ما مربیان خیلی خوبی در استانها داریم که اگر به آنها رسیدگی شود و نصف حقوق مربیان خارجی را در اختیار مربیان داخلی، تیم و کادرفنی بگذارند باور کنید بهترین نتیجه را کسب خواهیم کرد.
با توجه به مشکلات مالی فدراسیون و فراهم نبودن زیرساختها و کمبود پتانسیل نیروی انسانی در رده سنی بزرگسالان، بهتر نیست هزینه این مربیان صرف زیرساختها و حفظ تیمهای پایه شود؟ مربیان کوبایی به نظر شما با این شرایط میتوانند معجزه کنند؟
مربیان کوبایی با چوب جادویی هم فقط یکبار میتوانند این کار را انجام دهند. امیدوارم برنامهریزی صورت بگیرد. بههرحال حسینی در رأس فدراسیون همه هم و غمش نتیجه گرفتن تیم ملی بزرگسالان است. دخالتی در اینکه سیاست فدراسیون استفاده از مربیان خارجی یا داخلی است نمیکنم، اما امیدوارم قدر داشتههای خود را بدانیم. فقط باید تیمهای پایه ما حفظ شود. قبل از اعزام خواهش کردم و مربیان کوبایی چند روز تمرینات ما را دیدند. فونتانا با دیدن تمرینات درخواست کرد بچهها در بازگشت با تیم ملی تمرین کنند. با حسینی در بازگشت صحبت کردم و خواهش کردم این بچهها حفظ شوند و ایشان نیز موافقت کردند. قرار شد بهزودی اردوی مشترکی با تیم بزرگسالان داشته باشیم تا بچهها از تجربیات ملیپوشان و من نیز از تجربیات مربیان کوبایی استفاده کنم. مطمئن باشید در آینده این بچهها حرف زیادی خواهند داشت، بهشرطی که ما آنها را به حال خود رها نکنیم. این بچهها باید بتوانند در طول سال در اردو باشند و به تورنمنتهای مختلف اعزام شوند تا بتوانند روند رشد خود را طی کنند. تیم ازبکستان بوکسورهای رده نوجوانان خود را به المپیک پاریس فرستاده بود تا آنجا نیز تمرین کنند. تمام رقبای ما اردوها و اعزامهای مختلفی دارند و ما نیز باید به این شرایط برسیم.